Agatha Christie - Bagdata Geldiler
“Anna Scheele sessizce odadan çıktı. Saçları platin sarısıydı ama çarpıcı bir sarışın değildi. Solgun, ince telli saçları alnından geriye doğru taranıp ensede derli toplu bir topuz yapılmıştı. Açık mavi, zeki gözleri dünyaya kalın camların arkasından bakıyordu. Yüz hatları ince, düzgün, ama oldukça ifadesizdi. Dünyadaçekiciliğiyle değil, becerikliliğiyle ilerlemişti. Ne kadar karmaşık olursa olsun her şeyi; isimleri, tarihleri ve zamanla-n notlara bakmadan ezberleyebiliyordu.
Büyük bir büronun personelini öyle iyi örgütlüyordu ki, büro iyi yağlanmış bir makine gibi işliyordu. Çok ketumdu, kontrollü ve disiplinliydi ve enerjisi hiç azalmıyordu. Morganthal, Brown ve Shipperke Uluslararası Bankerlik Şirketi’nin Başkanı Otto Morganthal, Anna Sheele’e olan borcunun yalnız parayla ödenemeyeceğini biliyordu. Ona tümüyle güveniyordu. Belleğine, deneyimine, sağduyusuna, soğukkanlılığına paha biçilemezdi. Ona yüksek maaş veriyordu ve istese daha da artırabilirdi. Anna, onun yalnızca iş hayatının değil, özel hayatının da ayrıntılarını biliyordu. İkinci Bayan Morganthal konusunda ona danıştığında boşanmasını salık vermiş ve kesin bir nafaka miktarı da önermişti. Ne yakınlık, ne de merak belirtisi göstermemişti. Bay Morganthal’ın diyeceği gibi o, o tür bir kadın değildi. Onun duyguları olduğunu sanmıyordu ve neler düşündüğünü merak etmek de hiç aklına gelmemişti. Eğer onun düşünceleri…”
Büyük bir büronun personelini öyle iyi örgütlüyordu ki, büro iyi yağlanmış bir makine gibi işliyordu. Çok ketumdu, kontrollü ve disiplinliydi ve enerjisi hiç azalmıyordu. Morganthal, Brown ve Shipperke Uluslararası Bankerlik Şirketi’nin Başkanı Otto Morganthal, Anna Sheele’e olan borcunun yalnız parayla ödenemeyeceğini biliyordu. Ona tümüyle güveniyordu. Belleğine, deneyimine, sağduyusuna, soğukkanlılığına paha biçilemezdi. Ona yüksek maaş veriyordu ve istese daha da artırabilirdi. Anna, onun yalnızca iş hayatının değil, özel hayatının da ayrıntılarını biliyordu. İkinci Bayan Morganthal konusunda ona danıştığında boşanmasını salık vermiş ve kesin bir nafaka miktarı da önermişti. Ne yakınlık, ne de merak belirtisi göstermemişti. Bay Morganthal’ın diyeceği gibi o, o tür bir kadın değildi. Onun duyguları olduğunu sanmıyordu ve neler düşündüğünü merak etmek de hiç aklına gelmemişti. Eğer onun düşünceleri…”
0 yorum:
Yorum Gönder